Mięso odegrało kluczową rolę w ewolucji człowieka. Przez ponad trzy miliony lat ludzie i ich przodkowie byli zależni od zwierzęcego pożywienia.
Nasza anatomia, trawienie i metabolizm ewoluowały wyraźnie od innych naczelnych, odzwierciedlając adaptację do diety bogatej w mięso. Ludzie, klasyfikowani jako wszystkożercy, mają prosty i bardzo kwaśny żołądek, wydłużone jelito cienkie oraz zmniejszone jelito ślepe i okrężnicę o zmniejszonej zdolności fermentacyjnej, co wskazuje na preferencję dla wysokiej jakości diet ze znacznym spożyciem mięsa.
Mięso odegrało kluczową rolę w ewolucji człowieka, ułatwiając „encefalizację” i rozwój większych mózgów w stosunku do wielkości ciała. Jednak nawet dzisiaj mięso pozostaje niezbędne ze względu na wysoką gęstość biodostępnych składników odżywczych, których nie można łatwo zastąpić w dietach roślinnych i których może brakować w populacjach globalnych. Witamina B12, retinol, długołańcuchowe kwasy tłuszczowe omega-3, żelazo, cynk i związki bioaktywne, takie jak tauryna i kreatyna, pochodzą głównie z mięsa. Mięso podrobowe jest szczególnie bogate w witaminy A i D, żelazo, cynk, kwas foliowy i cholinę, składniki odżywcze, których często brakuje w diecie. Mięso wpływa również na wchłanianie i metabolizm wielu składników odżywczych, szczególnie w regionach silnie uzależnionych od zbóż.
Usunięcie lub znaczące ograniczenie spożycia mięsa wymaga starannego rozważenia skutków żywieniowych, szczególnie dla grup wrażliwych, takich jak dzieci, kobiety w ciąży i karmiące piersią, osoby starsze i osoby przewlekle chore na wszystkich poziomach dochodów. Oderwanie się od ewolucyjnych wzorców żywieniowych może przyczyniać się do niedoborów i chorób, zwłaszcza wpływających na wzrost i rozwój mózgu w dzieciństwie. Mięso, kluczowe dla funkcji poznawczych młodych organizmów, podkreśla jak istotne jest włączanie wiedzy ewolucyjnej do współczesnych wytycznych żywieniowych. Produkty pochodzenia zwierzęcego również pozytywnie korelują z podstawowymi funkcjami u osób starszych, takimi jak zdrowie mięśni, szkieletu i układu nerwowego, zmniejszając ryzyko związane ze starzeniem się.
Działania mające na celu zmniejszenie globalnego spożycia mięsa, napędzane przez obawy środowiskowe lub irracjonalne mody żywieniowe, mogą wiązać się z dużym ryzykiem zdrowotnym, szczególnie w regionach o wysokim wskaźniku niedożywienia, takich jak Afryka Subsaharyjska i Azja Południowa. Nawet w krajach o wysokich dochodach, redukcje spożycia mięsa muszą uwzględniać wpływ na stan zdrowia, co jest szczególnie ważne na etapach życia wymagających produktów o wysokich walorach odżywczych.
Jeśli interesuje Cię ten temat zobacz pełną wersję artykułu autorstwa Frédérica Leroya, Nicka W. Smitha, Adegboli T. Adesogana, Ty Beala, Lory Iannotti, Paula J. Moughana, Neila Manna, „ Rola mięsa w diecie człowieka: aspekty ewolucyjne i wartość odżywcza | Animal Frontiers | Oxford Academic (oup.com)”